جمله زیبا از لوکرتیوس
عشق سوختن صمیمانه درد است که با زمان تغذیه می شود. در روزها و شب های متناوب تو از غمی غریب درد می کشی واز آن لذت می بری، به تدریج سوختن این درد تمام می شود و با آن، عشق نیز پایان می یابد و اگر نتوانی درد جدیدی را جایگزین این درد کهنه کنی، دگر نمی توانی عشق را درک کنی.
تیتوس لوکرتیوس کاروس یا لوکرس، شاعر و فیلسوف اپیکورگرای اهل روم باستان بود. گفته می‌شود که او در ۹۹ پیش از میلاد به دنیا آمده باشد و در حدود ۵۵ پیش از میلاد درگذشته باشد. از جملهٔ آثار به‌جامانده از لوکرتیوس، می‌توان به منظومهٔ بلند در طبیعت اشیا اشاره کرد که در آن به نظریهٔ اتمی قدیم پرداخته‌است. یکی از دهانه‌های ماه به یاد او نام‌گذاری شده‌است.
